Twierdza Bobrujsk
Plan twierdzy Bobrujsk (z atlasu Атлас крепостей Российской империи wydanego ok. 1830 r.) | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Ukończenie budowy |
1810 |
Położenie na mapie Bobrujska | |
Położenie na mapie Białorusi | |
Położenie na mapie obwodu mohylewskiego | |
53°08′31″N 29°14′28″E/53,142000 29,241000 |
Twierdza Bobrujsk – wzniesiona w 1810 r. jako jeden z obiektów nowej linii obronnej na zachodniej granicy Cesarstwa Rosyjskiego.
Wstępny projekt umocnień opracował inż. wojsk. Teodor Narbutt, a wersję ostateczną – inż. wojsk. Carl Opperman. Zbudowano ziemno-drewnianą cytadelę o narysie półowalu, z sześcioma bastionami i dwoma półbastionami oraz trzema murowanymi bramami. Na południe od cytadeli wzniesiono ziemne Umocnienie Górskie.
W okresie lipiec-wrzesień 1812 r. twierdza była blokowana przez korpus polski pod dowództwem gen. Jana H. Dąbrowskiego. W latach 1819–1825 przeprowadzono modernizację umocnień (projekt gen. ppor. Carla Oppermana). Przekształcono narys cytadeli na poligonalny, w miejscu Umocnienia Górskiego wzniesiono poligonalne, ziemno-murowane Umocnienie „Fryderyk Wilhelm”, a na zachód od niego – murowaną wieżę artyleryjską „Hrabia Opperman”. Na północ od cytadeli powstały murowano-ziemne lunety „A” i „B”. W latach 60. XIX w. twierdza zaczęła tracić znaczenie. W 1886 r. przemianowano ją na twierdzę–skład, a w 1897 r. formalnie skasowano.
W latach 1915–1916, w rejonie Bobrujska formowano polskie jednostki rosyjskiego Frontu Zachodniego. W drugiej połowie 1917 r. na ich bazie utworzono I Korpus Polski pod dowództwem gen. Józefa Dowbora-Muśnickiego, który w lutym 1918 r. zajął Bobrujsk.
Twierdza stała się centrum tzw. Rzeczypospolitej Bobrujskiej – polskiej strefy okupacyjnej w trójkącie Mohylew – Żłobin – Słuck, gdzie między innymi utworzono polski pociąg pancerny „Związek Broni”. W lutym i marcu 1918 r. doszło w okolicy twierdzy do ciężkich walk o Bobrujsk z bolszewikami, zakończonych zwycięstwem żołnierzy polskich. Walki te były jednymi z pierwszych starć żołnierza polskiego z bolszewikami. W maju 1918 r. Muśnicki został zmuszony przez niemieckie Dowództwo Naczelne do rozformowania jednostki i ewakuacji żołnierzy do Królestwa Polskiego.
Podczas wojny polsko-bolszewickiej w rejonie Bobrujska walczyła kombinowana Dywizja Wielkopolska.
Twierdza Bobrujsk uległa częściowemu zniszczeniu, m.in. na skutek walk sowiecko-niemieckich w czerwcu 1944 r. Do 2008 r. zachowała się część umocnień i budynków koszarowych z licznymi detalami klasycystycznymi. W mieście funkcjonuje Bobrujskie Muzeum Krajoznawcze, posiadające m.in. dioramę fragmentu cytadeli, makiety fortów, dokumentację rysunkową i fotograficzną.
W roku 2008 z polecenia prezydenta Białorusi Alaksandra Łukaszenki w najbliższym sąsiedztwie twierdzy zbudowano tzw. „Pałac Lodowy” (kryte lodowisko).
-
Twierdza w 1811 r.
-
Uroczystości z okazji Święta Trzeciego Maja w 1918 r.
-
Kaplica w twierdzy w 1919 r.
-
Twierdza w 2007 r.
-
Twierdza w 2012 r.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Boguszewski Przemysław, „Twierdza Bobrujsk”, [w:] „Muzealnictwo Wojskowe”, tom 8: „MWP 1920-2005”, wydawcy: Muzeum Wojska Polskiego i Wydawnictwo «Comandor», Warszawa 2005, s. 43–68. (ISBN 83-88329-91-X)
- Boguszewski Przemysław, „Twierdza nad Berezyną”, [w:] „Spotkania z Zabytkami”, nr 4 (242), wydawcy: Towarzystwo Opieki nad Zabytkami i «Argraf» Sp. z o.o., Warszawa 2007, s. 33–35. (ISSN 0137-222X)